Droga do szczęścia/Un camino hacia el destino (2015)Televisa

sońka

Zarzekałam się że nie będę oglądać gdy jakaś stacja TV ją pokaże ale gdy usłyszałam że będzie w TV4 nabrałam ochoty na oglądanie i mimo wszystko będę oglądać .
Przecież zawsze można zmienić zdanie , no nie Wink

Ambar

Bardzo dobry wybór Czwórki Smile

. Telenowela bardzo przyjemna.

Dora

Fajnie się ogląda ale powiem szczerze że denerwuje mnie Amelia Luiz tak ją wykorzystał i i porzucił a ta jeszcze do niego wzdycha i to po tylu latach trochę już mnie to denerwuje że ona ciągle tak się zachowuje

Aaron

Z dniem dzisiejszym telenowela zostaje przerwana Sad

Jej miejsce zajmie od 2 stycznia "Trzy razy Ana" (Tres veces Ana).

Eda Yildiz

Wielka szkoda. Telka bardzo porzyjemna. Bardziej mi się podoba niz Maria.

Hombre

UCHED to najlepiej sprzedająca się telenowela Televisy 2016

Aaron · Wysłany: Pon 19:37, 11 Mar 2019 Temat postu:

Telenowela dostępna jest w komplecie odcinków na platformie IPLA Smile

AnaPaula · Wysłany: Wto 20:44, 12 Mar 2019 Temat postu:

Fajnie, że telenowela została dokończona, przynajmniej w internecie Wink

Bardzo przyjemnie się ją oglądało Very Happy

AnaPaula

Droga do szczęścia to świetny przykład produkcji z potencjałem zmarnowanym przez producentkę Rolling Eyes

Jak napisałam wyżej, naprawdę przyjemnie się ją oglądało, mimo całej gamy absurdów à la Nathallie, ale tylko do pewnego momentu... Po brawurowej ucieczce Luisa z więzienia akcja zrobiła się monotonna, czuć było brak pomysłu na jej dalsze prowadzenie i przeciąganie do tego stopnia, że nie mogłam się już doczekać magicznego słowa FIN Laughing

Sam finał stanowił zwieńczenie całego tego bałaganu, chyba ktoś go pisał na kolanie, zero spójności Evil or Very Mad

Ale trzeba przyznać, że ślub Fer i Carlosa uroczy :smt049 Na plus również pierwszy, klimatyczny etap telenoweli, mniej więcej do 50. odcinka, potem zaczęły się schody Wink

Duet Pancheri&Goto zaliczam do udanych i chemicznych, choć on w pojedynkę niezmiernie mnie irytował Mad

Ona natomiast wypadła przekonująco, mimo że Fernanda często zachowywała się jak skończona idiotka Laughing

Najbardziej lubiłam Marissę, chociaż często miewała "przebłyski inteligencji", podobnie jak wszyscy, poza Javierem, słabo skonstruowani bohaterowie - on jeden był tu w pełni władz umysłowych Wink

Uśmiercenie Marissy w ostatnim odcinku to jakaś pomyłka Shocked

Villani za bardzo się nie wykazali, ich działalność sprowadzała się najczęściej do wzniosłej sztuki przemawiania Laughing

Strasznie drażniły mnie te występujące w funkcji zapychacza długie i nużące monologi bohaterów Rolling Eyes

Jednak za największą głupotę uważam wysłanie don Fernanda na drugą stronę mostu zanim poznał prawdę o swojej wnuczce - przecież to kluczowy element tej historii Rolling Eyes

Dlatego na więcej niż 3 telenowela nie zasługuje, jedna z najsłabszych jakie oglądałam Evil or Very Mad

Hombre

Wróciłem do oglądania. W tamtym roku obejrzałem 10 odcinków, później pojawiły się inne pozycje i przerwałem, bo jakoś mnie nie ciągnęło. Teraz daję kolejną szansę tej telenoweli.

Hombre

Trochę długo mi to zeszło, ale finalnie skończyłem oglądanie. Nie widziałem "Córki ogrodnika" emitowanej w Zone Romantica, więc nie znałem wcześniej tej historii i tym samym miałem większą przyjemność. Nie da się ukryć, że do obejrzenia UCHED przyciągnęła mnie przede wszystkim producentka, która mimo absurdów potrafi kręcić telenowele przyjemnie w odbiorze, a jej produkcje nie przechodzą bez echa Smile

Tak też było i tym razem.

Największą zaletą telenoweli okazali się protagoniści. Choć początkowo dość sceptycznie podchodziłem do udziału Pauliny Goto, to myślę, że jej naturalność i niewinność wpasowała się tu idealnie. Moim zdaniem Horacio Pancheri również pokazał się z bardzo dobrej strony i duża w tym zasługa scenariusza - nie mieliśmy tutaj bowiem "głupiego" prota, który daje omotać się każdej modliszce wokół i który wierzy w każde kłamstwo. Protagonistom z pewnością pomógł fakt, że w realnym życiu również byli parą. To było widać na ekranie , bo mieli doskonałą chemię. Produkcja tym samym zyskała wystarczającą bazę, by odnieść sukces. Podobało mi się też, że sporo zdjęć kręcono w plenerach. Gdy ktoś za kilka lat wspomni o UCHED, będę miał trzy skojarzenia: skrzypce, zieleń i świetni proci. Fabuła również mi się podobała - niby historia o biednej dziewczynie, ale Fer nie była zwyczajną obdartuską - miała marzenia, była utalentowana i ambitna, chciała coś osiągnąć własną pracą, a ubrudzona pojawiała się tylko wtedy, gdy pomagała ojcu przy roślinach. Oglądając telenowelę, przeglądałem sobie także różne fora internetowe i podczas premierowej emisji w Meksyku telenowela notowała świetne wyniki oglądalności, często wygrywając z pozycjami z prime-time Smile

Co do reszty obsady, miło było zobaczyć niektóre nazwiska z "gwardii" innych produkcji Nathalie Lartilleux:

Rene Stricklera - pierwszy raz widziałem go w roli tak podłego faceta bez skrupułów i uważam, że świetnie się sprawdził, dla samego aktora była to też pewnie dobra odskocznia od wcześniejszych ról.

Anę Patricię Rojo - kolejny raz pokazała jak idealnie potrafi wcielić się w sucz z prawdziwego zdarzenia

Mimo tego, mam lekki niedosyt, bo jej postać z biegiem odcinków zaczęto wybielać.

Rocio Banquells - tutaj było totalne zaskoczenie, bo aktorka otrzymała... trzecioplanową, mało znaczącą rolę i koszmarny look. Sądziłem, że po brawurowym występie w "Cuando me enamoro" i nagrodzie PremiosTVyNovelas będzie bardziej doceniona przez Televisę. Mogła stworzyć kolejny demoniczny duet z Aną Patricią Rojo, a tu klops...

Arturo Carmonę - którego nie znosiłem w roli wrednego Amadora z CCEA. Tutaj zaskoczył pozytywną postacią Diega i kompletnie nie podobało mi się jak w późniejszym etapie sknocili jego wątek, robiąc z niego przerysowanego, psychopatycznego tyrana, który więzi kobiety Shocked

Co do reszty postaci, najbardziej denerwująca okazała się Amelia (Lisette Morelos). Duża w tym zasługa scenariusza. Amelia - odtrącona przez rodzinę, zmuszona do życia w biedzie kobieta, która zostaje porzucona przez faceta, będąc w ciąży. Oczywiście wypadało zrozumieć jej położenie, jednak ciągłe zgorzknienie przelewane na córkę i mężczyznę, który bezinteresownie zaopiekował się nią i cudzym dzieckiem było ciężkie do ogarnięcia. Były momenty, w których chciało się czymś rzucić w telewizor... Amelia nie miała za grosz szacunku do Pedra. Nawet groźny wypadek nie zmienił jej nastawienia. Dopiero, kiedy została ponownie zaakceptowana przez ojca i zaczęła żyć w luksusach, przeprosiła Pedra i Fer. Niemniej jednak była to ciekawa postać, bo niejednoznaczna. Pewnie większość widzów zadaje sobie pytanie - co by było, gdyby nie wróciła do rodzinnego domu i czy wówczas przeprosiłaby najbliższych? Pod koniec nawet ją już polubiłem Laughing

Zupełnie odwrotnie miałem z Pedrem, który początkowo był medalowym, wzorowym ojcem i wsparciem dla Fer w każdym momencie, ale szybko zaczęli psuć tę postać. Najbardziej denerwowało mnie kłamstwo do jakiego się posunął, rozdzielają protów na dłuuugi czas. Niby chciał szczęścia Fer, ale nie mógł znieść jej związku z Carlosem... Nieporozumienia zostały wyjaśnione, jednak to on namieszał chyba najbardziej w relacji protów - a na pewno więcej niż ta wyliniała Isabella (Candela Marquez). Lubiłem też Marissę, czyli postać graną przez Eugenię Cauduro - choć na początku wkurzało mnie jak ślepo ufała Luisowi. Żałuję, że w finale uśmiercili tą postać, bo sporo wycierpiała i zasługiwała na szczęście u boku Ignacia.

Z biegiem odcinków pojawiali się nowi bohaterowie - ucieszył mnie udział Brandona Peniche i byłem bardzo ciekawy czy będzie uczciwie walczyć o serce Fer, czy też dodadzą pikanterii w jego wątku. Szybko okazało się, że postać Javiera to... wieeelki niewypał Rolling Eyes

Czytałem nawet, że Brandon miał o to pretensje do Lartilleux, bo nie tak się z nią umawiał, a ustalenia przed podpisaniem kontraktu były zupełnie inne. Śmieszne było, gdy Javier zatrudnił do pomocy Malqueridę - koleżankę Fer z więzienia, której marzeniem było zostać gwiazdą. W jednej scenie dziewczyna zaczyna tańczyć i śpiewać, a Javier robi tak skwaszoną minę, jakby chciał powiedzieć WTF lub przynajmniej "Co tu jest grane? Co ja tu robię?"

Ta scenka doskonale obrazuje jego stosunek do roli, którą mu powierzono Laughing

Zmarnowany potencjał. Mocno naciągane było też zakończenie wątku Javiera, który związał się ze sporo starszą od siebie Maribel - byłą więźniarką Laughing

Podsumowując, telenowelę oglądało się bardzo dobrze i w odróżnieniu od CCEA czy CI, czyli poprzednich telenowel Nathalie - obyło się bez rażących absurdów, chociaż pierwszy etap był zdecydowanie lepszy od końcowych odcinków. Po jakimś czasie widać już było, że scenarzyści nie trzymają się oryginalnego zamysłu tylko piszą po swojemu. Po sukcesie ratingowym były plany przedłużenia telenoweli do 142 odcinków, jednak chyba nie było pomysłu jak dalej to pociągnąć. Poprzestano na 126 odcinkach i uważam, że to optymalna liczba. Mimo małych niedociągnięć, ogólnie było bardzo przyzwoicie. Warto też podkreślić, że jedne ze swoich pierwszych aktorskich kroków stawiały tutaj: Claudia Martin i Barbara Lopez, które w obecnych produkcjach grają główne i kluczowe role. Malec, który grał synka Fer i Carlosa był przesłodki

Aż się w człowieku budził instynkt tacierzyński

Podobało mi się, że było sporo romantycznych scen protów, piękna piosenka z czołówki i oryginalne zakończenie. Fer i Carlos oczywiście zasłużyli na to, by stanąć na ślubnym kobiercu i tak też się stało, jednak w finałowych scenach pokazano występ Fer i jej znakomitą grę na skrzypcach:

https://www.youtube.com/watch?v=fPu23s3oM1w

Idealne zwieńczenie całej historii Very Happy

[link widoczny dla zalogowanych]